استاندارد سازی اتاق سرور، ابنیه و معماری اتاق سرور استاندارد

هنگامی که یک اتاق سرور از نظر فیزیکی راه اندازی و آماده استفاده می‌شود، وقت آن است که نصب تجهیزات نهایی را شروع کنید.  که برای شروع بهترین گزینه در مورد سیستم اعلام و اطفاء حریق و استفاده از گاز fm200 می باشد.

نحوه طراحی و ساخت اتاق سرور

طراحی یک اتاق سرور کارآمد کار کوچکی نیست. قبل از شروع، مؤلفه‌های تأسیسات و زیرساخت اتاق سرور و استانداردهای مختلف را بررسی کنید.

اتاق سرور مرکز فناوری عملیات مدرن سازمانی است. اتاق سرور زیرساخت IT حیاتی مورد نیاز برای ارائه منابع و خدمات به کارمندان، شرکا و مشتریان تجاری در سراسر جهان را فراهم می کند.

یک کسب‌وکار کوچک یا متوسط ​​اغلب می‌تواند یک « اتاق سرور » مفید را در محدوده یک کمد یا اتاق راحت دیگر با تغییرات اندک، در صورت وجود، پیاده‌سازی کند. با این حال، مقیاس بزرگ درگیر در محاسبات سازمانی، فضای اختصاصی بزرگی را می طلبد که به دقت طراحی شده است تا از فضا، نیرو، خنک کننده، مدیریت، قابلیت اطمینان و نیازهای امنیتی زیرساخت فناوری اطلاعات پشتیبانی کند.

در نتیجه، اتاق سرور بزرگترین و گرانترین دارایی کسب و کار را نشان می دهد – هم از نظر سرمایه گذاری سرمایه و هم از نظر هزینه های عملیاتی مکرر. رهبران کسب و کار و فناوری اطلاعات باید به مسائل مربوط به طراحی و ساخت اتاق سرور توجه زیادی داشته باشند تا اطمینان حاصل کنند که تسهیلات حاصل نیازهای تجاری را در طول چرخه عمر تسهیلات و شرایط تغییر کسب و کار برآورده می کند.

اجزای اصلی اتاق سرور استاندارد چیست؟

دو جنبه اصلی برای هر اتاق سرور استاندارد وجود دارد: تسهیلات، و زیرساخت فناوری اطلاعات که در داخل مرکز قرار دارد. این جنبه ها با هم وجود دارند و با هم کار می کنند، اما می توان آنها را جداگانه مورد بحث قرار داد.

 

امکانات. این تسهیلات ساختمان فیزیکی مورد استفاده برای اتاق سرور استاندارد است. به عبارت ساده تر، اتاق سرور فقط یک فضای باز بزرگ است که زیرساخت ها در آن مستقر خواهند شد. اگرچه تقریباً هر فضایی پتانسیل لازم برای بهره برداری از زیرساخت های فناوری اطلاعات را دارد، اما یک مرکز به درستی طراحی شده مجموعه ای از عوامل زیر را در نظر می گیرد:

فضا. باید فضای کافی برای کف وجود داشته باشد – اندازه‌گیری ساده فوت مربع یا متر مربع – برای نگهداری زیرساخت‌های فناوری اطلاعاتی که کسب‌وکار قصد دارد در حال حاضر و در آینده به کار گیرد. فضا باید در یک سایت خوب در نظر گرفته شده با مالیات و دسترسی مقرون به صرفه واقع شود. این فضا اغلب برای تطبیق با اهداف مختلف یا انواع استفاده تقسیم می شود.

قدرت. برای راه اندازی تمام زیرساخت های فناوری اطلاعات، باید توان کافی – بر حسب وات، اغلب به 100 مگاوات وجود داشته باشد. برق باید مقرون به صرفه، تمیز – به معنی بدون نوسان یا اختلال – و قابل اعتماد باشد. انرژی تجدید پذیر و مکمل/کمکی باید گنجانده شود.

خنک کننده. مقدار عظیمی از توان تحویل داده شده به یک اتاق سرور به محاسبات – یعنی کار – و گرمای زیادی تبدیل می شود که باید با استفاده از سیستم های HVAC معمولی و همچنین سایر فناوری های خنک کننده غیر متعارف از زیرساخت فناوری اطلاعات حذف شود .

امنیت. با توجه به ارزش اتاق سرور و اهمیت حیاتی آن برای کسب و کار، اتاق سرور باید شامل دسترسی کنترل شده با استفاده از انواع تاکتیک ها، از دسترسی به نشان کارمندان تا نظارت تصویری باشد.

مدیریت. مراکز داده مدرن معمولاً دارای یک سیستم مدیریت ساختمان (BMS) هستند که برای کمک به رهبران فناوری اطلاعات و کسب و کار در نظارت بر محیط اتاق سرور در زمان واقعی طراحی شده است، از جمله نظارت بر دما، رطوبت ، سطح برق و سرمایش، و همچنین دسترسی و ثبت امنیت.

زیر ساخت. یک زیرساخت نشان دهنده مجموعه وسیعی از تجهیزات فناوری اطلاعات است که در داخل تأسیسات مستقر شده است. این تجهیزاتی است که برنامه ها را اجرا می کند و خدماتی را به کسب و کار و کاربرانش ارائه می دهد. یک زیرساخت IT معمولی شامل اجزای زیر است:

سرورها این رایانه ها میزبان برنامه های سازمانی هستند و وظایف محاسباتی را انجام می دهند.

ذخیره سازی. سیستم‌های فرعی، مانند آرایه‌های دیسک، برای ذخیره و محافظت از داده‌های کاربردی و تجاری استفاده می‌شوند.

شبکه سازی تجهیزات مورد نیاز برای ایجاد یک شبکه تجاری شامل سوئیچ ها، روترها، فایروال ها و سایر عناصر امنیت سایبری است.

کابل ها و قفسه ها. مایل‌ها سیم تجهیزات فناوری اطلاعات را به هم متصل می‌کنند و از قفسه‌های سرور فیزیکی برای سازماندهی سرورها و سایر تجهیزات در فضای تأسیسات استفاده می‌شود.

نیروی پشتیبان. منبع تغذیه بدون وقفه (UPS)، فلایویل و سایر سیستم‌های برق اضطراری برای اطمینان از رفتار منظم زیرساخت در صورت قطع برق اصلی بسیار مهم هستند.

پلتفرم های مدیریتی یک یا چند پلت فرم مدیریت زیرساخت اتاق سرور (DCIM) برای نظارت و مدیریت گزارش زیرساخت فناوری اطلاعات در مورد سلامت، در دسترس بودن، ظرفیت و پیکربندی سیستم مورد نیاز است.

هنگامی که یک کسب و کار تصمیم به طراحی و ساخت یک اتاق سرور می گیرد، تمرکز طبیعی بر روی طراحی و ساخت تاسیسات است. اما رهبران فناوری اطلاعات باید زیرساخت هایی را که برای اعتبار بخشیدن به پروژه وارد تاسیسات می شود، در نظر بگیرند.

معماری اتاق سرور

معماری اتاق سرور باید طئری طراحی شده باشد که برای پاسخگویی به نیازهای منحصر به فرد کسب و کار مناسب باشد. با این حال، هدف اصلی هر معماری اتاق سرور، ایجاد یک پلت فرم مشترک از بهترین شیوه ها است. مجموعه ای از استانداردهای فعلی اتاق سرور وجود دارد، و یک کسب و کار می تواند یک یا چند استاندارد – یا بخش هایی از استانداردها – را در پروژه اتاق سرور ترکیب کند. استانداردها کمک می کنند تا اطمینان حاصل شود که توجه کافی به این عوامل از جمله موارد زیر صورت می گیرد:

طراحی مفهومی؛

چیدمان و برنامه ریزی فضا؛

الزامات ساخت و ساز ساختمان؛

مسائل امنیتی فیزیکی؛

وسایل داخلی ساختمان (سیستم های مکانیکی، الکتریکی، لوله کشی و آتش نشانی)؛

عملیات و گردش کار؛ و

نگهداری

استاندارد ردیف مؤسسه Uptime. استاندارد Tier Institute Uptime بر طراحی، ساخت و راه اندازی اتاق سرور تمرکز دارد و برای تعیین انعطاف پذیری تسهیلات در ارتباط با چهار سطح افزونگی/قابلیت اطمینان استفاده می شود.

ANSI/TIA 942-B. این استاندارد شامل برنامه ریزی، طراحی، ساخت و راه اندازی مشاغل ساختمانی و همچنین حفاظت در برابر آتش، فناوری اطلاعات و تعمیر و نگهداری می باشد. همچنین از چهار سطح رتبه بندی قابلیت اطمینان استفاده می کند که توسط متخصصان دارای گواهی BICSI پیاده سازی شده است.

سری EN 50600. این سری از استانداردها بر روی کابل فناوری اطلاعات و طراحی شبکه تمرکز دارد و دارای مفاهیم افزونگی و قابلیت اطمینان زیرساخت های مختلف است که بر اساس استاندارد Tier مؤسسه Uptime بنا شده است.

ASHRAE . دستورالعمل های ASHRAE – که مختص IT یا مراکز داده نیستند – به طراحی و اجرای گرمایش، تهویه، تهویه مطبوع، تبرید و زمینه های مرتبط مربوط می شود.

علاوه بر این، استانداردهای نظارتی و عملیاتی بسیار متنوعی وجود دارد که می‌توان آنها را برای مراکز داده اعمال کرد. استانداردهای نظارتی عبارتند از HIPAA، قانون Sarbanes-Oxley، SAS 70 Type I یا II و قانون Gramm-Leach-Bliley. استانداردهای عملیاتی می تواند شامل ISO 9000 برای کیفیت، ISO 14000 برای مدیریت محیطی، ISO 27001 برای امنیت اطلاعات، استاندارد امنیت داده صنعت کارت پرداخت برای امنیت کارت پرداخت و EN 50600-2-6 در مورد مدیریت و اطلاعات عملیاتی باشد.

استانداردها به اطمینان از طراحی، ساخت و بهره برداری مناسب اتاق سرور کمک می کنند. بعلاوه، اتخاذ و مستندسازی دقیق استفاده از استانداردهای مربوطه می‌تواند به کسب‌وکار کمک کند تا از انطباق کافی از طریق انعطاف‌پذیری مناسب تسهیلات، مدیریت و آمادگی‌های تداوم کسب‌وکار اطمینان حاصل کند.

ابنیه اتاق سرور 

ابنیه اتاق سرور از اهمیت بالایی برخوردار است. استاندارد سازی ابنیه اتاق سرور برای میزبانی و بهره برداری از زیرساخت های IT  امری ضروری می باشد. اگرچه یک اتاق سرور استاندارد در کلاس سازمانی می تواند یک تعهد بزرگ و پیچیده باشد، مهمترین مسئله یک موضوع ساده فضایی است که به صورت فوت مربع یا متر مربع بیان می شود.

شاید مهم ترین و گیج کننده ترین مسئله فضایی، اندازه مناسب اتاق سرور برای کسب و کار باشد. مراکز داده بسیار گران هستند: بسیار کوچک، و اتاق سرور ممکن است نیازهای تجاری فعلی یا آینده را برآورده نکند. خیلی بزرگ است و سرمایه هنگفتی را می توان در تامین فضای بلااستفاده هدر داد. ایجاد تسهیلاتی که ظرفیت رشد و در عین حال بهره برداری را بهینه می کند بسیار مهم است. اندازه اتاق سرور گاهی به خودی خود یک هنر در نظر گرفته می شود. فاکتورهای بی شمار دیگری که در فضای اتاق سرور باید در نظر گرفته شود عبارتند از:

نورپردازی. روشنایی بیشتر مراکز داده بدون حضور انسان کم یا خاموش است.

درجه حرارت. نیازهای خنک کننده می تواند دما را پایین نگه دارد، بنابراین ممکن است انسان به برخی از لباس های محافظ نیاز داشته باشد.

سر و صدا. فن های خنک کننده در ده ها – حتی صدها – سرور می توانند صدای ناهنجاری ایجاد کنند که به محافظت از شنوایی نیاز دارد.

وزن. تجهیزات سنگین هستند و کفپوش باید طوری طراحی شود که وزن بسیار زیاد را تحمل کند. ملاحظات وزن خاصی ممکن است برای کفپوش های برجسته مورد نیاز باشد که برای کنترل جریان هوای خنک کننده استفاده می شود.

فراتر از فضای فیزیکی، طراحی‌های اتاق سرور باید شامل در نظر گرفتن دقیق مکان‌ها و چیدمان‌های تجهیزات باشد – به عنوان مثال، جایی که زیرساخت فناوری اطلاعات در داخل تأسیسات قرار می‌گیرد. رایج‌ترین ویژگی هر طرح‌بندی اتاق سرور، رک سرور است – یا، به سادگی، رک . رک یک قاب فلزی خالی با فاصله استاندارد و گزینه‌های نصب است که برای نگه‌داری تجهیزات استاندارد فناوری اطلاعات روی رک مانند سرورها، زیرسیستم‌های ذخیره‌سازی، تجهیزات شبکه، کابل‌کشی، سیستم‌های برق کمکی مانند دستگاه‌های UPS و گزینه‌های I/O مانند صفحه کلید و مانیتور برای دسترسی اداری.

رک ها همچنین نقش حیاتی در طرح های خنک کننده اتاق سرور ایفا می کنند. قفسه‌های چرخ دنده معمولاً برای ایجاد راهروهای سرد و گرم سازماندهی می‌شوند که می‌توانند با وارد کردن هوای خنک به داخل راهروی سرد ، که توسط دنده گرم می‌شود و به یک راهرو گرم منتقل می‌شود، کارایی خنک‌سازی را بهبود بخشد . اتاق. سازماندهی راهروها همچنین می تواند به تسهیل در معرفی درهای اضافی و اقدامات امنیتی در انتهای هر راهرو برای محدود کردن دسترسی انسان کمک کند.

امنیت ابنیه اتاق سرور

امنیت اتاق سرور معمولاً شامل سه جنبه متمایز امنیت دسترسی، امنیت تسهیلات و امنیت سایبری است.

دسترسی به امنیت هر بحثی در مورد امکانات اتاق سرور باید شامل در نظر گرفتن امنیت فیزیکی باشد. امنیت فیزیکی مدیریت پرسنل انسانی و حفاظت از تأسیسات فیزیکی و همچنین زیرساخت فناوری اطلاعات آن است. وقتی به درستی اجرا شود، امنیت تضمین می کند که فقط پرسنل مجاز به تاسیسات و تجهیزات دسترسی دارند و تمام فعالیت های انسانی مستند شده است. امنیت می تواند شامل مجموعه ای از اقدامات زیر باشد:

دسترسی به نشان به داخل و اطراف تأسیسات (از جمله مناطق تجهیزات)؛

دسترسی کلید به رک ها و سرورهای خاص؛

سیاهههای مربوط به دسترسی کارمند و بازدیدکننده/فروشنده؛

اسکورت برای افراد غیر کارمند؛

نظارت تصویری؛ و

پرسنل امنیتی در محل

امنیت تاسیسات. امنیت فیزیکی همچنین به یکپارچگی محیط اتاق سرور، از جمله دما، رطوبت و شرایط دود/آتش/سیل گسترش می‌یابد. این جنبه از حفاظت از اتاق سرور اغلب توسط یک BMS انجام می شود که شرایط محیطی یا اضطراری را نظارت کرده و به مدیران ساختمان گزارش می دهد.

 

امنیت سایبری. امنیت سایبری بر کنترل دسترسی به داده های سازمانی و برنامه های کاربردی میزبانی شده در زیرساخت فناوری اطلاعات اتاق سرور تمرکز دارد. هدف از امنیت سایبری این است که اطمینان حاصل شود که فقط کاربرانی که به درستی احراز هویت شده اند می توانند به داده ها دسترسی داشته باشند یا از برنامه ها استفاده کنند و هر گونه نقض فورا گزارش و رسیدگی شود. به عنوان مثال، امنیت فیزیکی از لمس یک دیسک در اتاق سرور توسط انسان جلوگیری می کند، در حالی که امنیت سایبری از دسترسی همان انسان به داده های روی دیسک از صدها مایل دورتر در یک شبکه جلوگیری می کند. امنیت سایبری از ترکیبی از ضد بدافزار، مدیریت پیکربندی، تشخیص/جلوگیری از نفوذ، ثبت فعالیت و سایر ابزارها به منظور نظارت بر فعالیت شبکه و شناسایی تهدیدات احتمالی استفاده می‌کند.

قدرت اتاق سرور استاندارد

قدرت و عملکرد اتاق سرور

قدرت یک چالش همیشگی برای هر اتاق سرور در کلاس سازمانی است. یک تاسیسات بزرگ می‌تواند حدود 100 مگاوات مصرف کند – برای تامین انرژی حدود 80000 خانه کافی است – و برق بزرگترین Opex را برای یک اتاق سرور در کلاس سازمانی ایجاد می‌کند. بنابراین، اپراتورهای اتاق سرور خواسته های زیر را برای برق شهری مطرح می کنند:

 

ظرفیت. برای راه اندازی اتاق سرور باید توان کافی وجود داشته باشد .

هزینه. برق باید تا حد امکان ارزان باشد.

کیفیت. برق باید از نظر الکتریکی تمیز باشد (یعنی عاری از سر و صدای الکتریکی نامطلوب، ولتاژ و میخ).

قابلیت اطمینان. برق باید بدون خاموشی، خاموشی یا سایر اختلالات باشد.

این مسائل به طور فزاینده ای با گزینه های تولید محلی و به طور فزاینده ای تجدید پذیر، از جمله تولید باد، خورشیدی و در محل مورد توجه قرار می گیرند.

اما برای اینکه یک کسب و کار بتواند مسائل مربوط به انرژی هر سایت اتاق سرور را درک کند، مهم است که طراحان اتاق سرور و رهبران فناوری اطلاعات، نیازهای برق تأسیسات و زیرساخت فناوری اطلاعات آن را محاسبه کنند. این معیار است که به یک کسب و کار امکان می دهد هزینه های تقریبی برق را درک کند و ظرفیت را با شرکت های برق منطقه ای مورد بحث قرار دهد.

هیچ وسیله واحدی برای برآورد توان مورد نیاز وجود ندارد. برای این تأسیسات، توان یک برآورد ساده از نیازهای روشنایی و HVAC است. نیازهای انرژی زیرساخت فناوری اطلاعات می‌تواند پیچیده‌تر باشد، زیرا نیازهای برق سرور با حجم کار – به عنوان مثال، میزان کاری که برنامه‌ها انجام می‌دهند – و پیکربندی هر سرور، از جمله انتخاب CPU، حافظه نصب‌شده و سایر دستگاه‌های توسعه‌دهنده، مانند پردازنده های گرافیکی

برآوردهای توان سنتی شامل رویکردهای مبتنی بر قفسه و مبتنی بر نام است.

رویکرد مبتنی بر قفسه به طور کلی یک تخمین استاندارد قدرت در هر رک را اختصاص می‌دهد. برای مثال، یک رهبر فناوری اطلاعات ممکن است تخمینی بین 7 کیلووات تا 10 کیلووات در هر رک اختصاص دهد. اگر اتاق سرور قصد استقرار 50 رک را داشته باشد، تخمین توان یک مضرب ساده است. یک رویکرد مشابه، برآورد کلی اتاق سرور بر حسب وات بر فوت مربع (W/ft 2 ) است. با این حال، از آنجایی که این رویکرد توجه کمی به تجهیزات نصب شده در هر رک دارد، اغلب نادقیق ترین وسیله برای برآورد توان است.

رویکرد مبتنی بر نام، رهبران فناوری اطلاعات را قادر می‌سازد تا توان مورد نیاز ذکر شده در پلاک نام هر سرور یا سایر دستگاه‌های فناوری اطلاعات را اضافه کنند. این یک رویکرد گرانول تر است و معمولاً می تواند تخمین های بهتری را ارائه دهد. با این حال، تقاضای برق ذکر شده در پلاک نام هر دستگاه می‌تواند بسیار نادرست باشد و کار واقعی دستگاه را در نظر نمی‌گیرد.

یک رویکرد جدیدتر استفاده از اندازه‌گیری‌های توان واقعی در هر سرور است که با دستگاه‌های مدیریت توان فناوری اطلاعات، مانند واحدهای توزیع برق هوشمند (PDUs) که در هر رک قرار دارند، انجام می‌شود. اندازه‌گیری‌های واقعی می‌توانند دقیق‌ترین تخمین‌ها را به دست آورند و به اپراتورهای اتاق سرور درک بهتری از اینکه چگونه تقاضاها و هزینه‌های برق می‌توانند با تقاضای حجم کاری نوسان دارند، ارائه دهند.

در نهایت، برق شهری به ناچار دچار اختلالات گاه به گاه در تولید و توزیع خواهد شد، بنابراین مراکز داده باید یک یا چند گزینه برای برق اضافی یا پشتیبان داشته باشند. بسته به این که کسب و کار قصد دارد در برابر چه مسائلی از آن محافظت کند، می‌تواند چندین لایه از قدرت ثانویه قرار داده شود.

در سطح تأسیسات، یک اتاق سرور می‌تواند از ژنراتورهای پشتیبان دیزل یا گاز طبیعی استفاده کند که می‌توانند کل تأسیسات را در درازمدت راه‌اندازی کنند. انرژی پشتیبان را می توان با منابع انرژی تجدیدپذیر محلی، مانند نیروگاه های خورشیدی یا بادی تکمیل کرد. در سطح زیرساخت فناوری اطلاعات، رک‌ها می‌توانند گزینه‌های UPS را در خود جای دهند، که پشتیبان‌گیری کوتاه‌مدت باتری را برای خاموش کردن منظم سیستم در زمانی که قطع برق اجتناب‌ناپذیر می‌شود، فراهم می‌کند.

سیستم های خنک کننده در ابنیه اتاق سرور

توان تحویل داده شده به اتاق سرور به کار انجام شده توسط زیرساخت فناوری اطلاعات و همچنین به یک محصول جانبی نامطلوب تبدیل می شود: گرما. این گرما باید از سرورها و سیستم ها حذف شود و سپس از اتاق سرور تخلیه شود. در نتیجه، سیستم های خنک کننده یک نگرانی حیاتی برای طراحان و اپراتورهای اتاق سرور است.

دو مشکل اصلی خنک کننده وجود دارد. اولین مسئله میزان سرمایش مورد نیاز است که در نهایت اندازه یا ظرفیت زیرسیستم های HVAC اتاق سرور را مشخص می کند. با این حال، طراحان باید از تقاضای برق اتاق سرور بر حسب وات (W) به ظرفیت خنک‌کننده با تن (t) ترجمه کنند – یعنی مقدار انرژی گرمایی لازم برای ذوب یک تن یخ در دمای 32 درجه فارنهایت در یک ساعت. . محاسبه معمولی ابتدا نیاز به تبدیل وات به واحدهای حرارتی بریتانیا (BTU) در ساعت دارد، که سپس می تواند به تن تبدیل شود:

W x 3.41 = BTU / ساعت

BTU/ساعت / 12000 = تن

نکته کلیدی درک نیازهای برق اتاق سرور بر حسب وات و مقیاس پذیری برنامه ریزی شده است، بنابراین اندازه مناسب زیرسیستم خنک کننده ساختمان مهم است. اگر سیستم خنک‌کننده خیلی کوچک باشد، اتاق سرور نمی‌تواند میزان مورد انتظار زیرساخت فناوری اطلاعات را نگه دارد یا مقیاس‌بندی کند. اگر سیستم خنک کننده بیش از حد بزرگ باشد، یک ابزار پرهزینه و ناکارآمد برای کسب و کار ایجاد می کند.

دومین مسئله خنک کننده برای مراکز داده، استفاده کارآمد و مدیریت هوای سرد و گرم شده است. برای یک فضای انسانی معمولی، فقط وارد کردن هوای خنک شده از یک دریچه و سپس خروج هوای گرم شده از دریچه دیگر در جای دیگر اتاق، باعث اختلاط و میانگین دمایی می شود که آسایش کافی را برای انسان به ارمغان می آورد. اما این رویکرد رایج در خانه و دفتر کار در مراکز داده به خوبی کار نمی کند، جایی که قفسه های تجهیزات گرمای شدید را در فضاهای متمرکز ایجاد می کنند. قفسه‌های دنده بسیار داغ نیاز به استفاده دقیق از هوای خنک و سپس مهار و حذف عمدی اگزوز گرم شده دارند. طراحان اتاق سرور باید مراقب باشند که از مخلوط شدن هوای سرد و گرم که فضاهای دارای تهویه مطبوع انسان را بسیار راحت نگه می‌دارد، اجتناب کنند.

طراحان به طور معمول از طریق استفاده از طرح‌های مهار، مانند چیدمان راهروهای گرم/سرد، به مدیریت هوای اتاق سرور می‌پردازند. دو ردیف قفسه تجهیزات را در نظر بگیرید، جایی که قسمت های عقب رو به روی یکدیگر قرار دارند (نمودار دوم را در زیر ببینید). هوای سرد از سیستم HVAC به راهروهای جلوی هر ردیف قفسه ها وارد می شود، در حالی که هوای گرم شده از راهروی گرم معمولی جمع آوری و تخلیه می شود. موانع فیزیکی اضافی برای جلوگیری از مخلوط شدن هوای گرم شده با هوای سرد شده اضافه می شود. چنین طرح های مهار استفاده بسیار کارآمدی از ظرفیت HVAC ارائه می دهد.

روش‌های دیگر خنک‌سازی شامل سیستم‌های تهویه مطبوع انتهای ردیف و بالای قفسه است که هوای خنک را به بخش‌هایی از ردیف قفسه‌ها وارد می‌کند و هوای گرم‌شده را به راهروهای گرم تخلیه می‌کند.

برخی از مراکز داده حتی از فناوری های نوظهور خنک کننده مایع استقبال می کنند که تجهیزات فناوری اطلاعات را در حمام مایعات خنک و خنثی الکتریکی مانند روغن های معدنی غوطه ور می کند. چیلر مایع کوچک و کم مصرف است و مایعات می توانند چندین برابر بیشتر از خنک کننده هوا راندمان انتقال حرارت را ارائه دهند . با این حال، خنک‌کننده مایع با چالش‌های دیگری از جمله نشت/سیل، خوردگی بخشی یا حساسیت به نفوذ مایع، فیلتر مایع و تمیزی و ایمنی انسان مواجه است.

 

کارایی و پایداری اتاق سرور

نگرانی های امروزی در مورد اثرات زیست محیطی انتشار CO2 از تولید برق، بسیاری از سازمان ها را بر آن داشته است تا تاکید جدیدی بر کارایی و پایداری اتاق سرور داشته باشند.

 

بازده اساساً معیاری از کار انجام شده در مقابل میزان انرژی مصرف شده برای انجام آن کار است. اگر تمام آن انرژی ورودی با موفقیت به کار مفید تبدیل شود، راندمان 100٪ است. اگر هیچ یک از این انرژی ورودی منجر به موفقیت در کار نشود، راندمان 0٪ است. کسب و کارها به دنبال بهبود کارایی تا 100٪ هستند، به طوری که هر دلاری که در انرژی صرف می شود، کار مفید اتاق سرور را هدایت می کند.

 

اقداماتی مانند اثربخشی مصرف برق ( PUE ) برای کمک به سازمان ها در سنجش کارایی در دسترس هستند. PUE به عنوان توان ورودی به اتاق سرور تقسیم بر توان مورد استفاده در زیرساخت فناوری اطلاعات محاسبه می شود. این نسبت ساده ای را به دست می دهد که با نزدیک شدن بازده به 100% به 1.0 نزدیک می شود و درصد مربوطه به عنوان کارایی زیرساخت اتاق سرور بیان می شود. کسب‌وکارها می‌توانند نسبت PUE را با کاهش میزان انرژی در استفاده‌های غیر IT، مانند کاهش روشنایی و سرمایش در فضاهای غیر IT و اجرای سایر طرح‌های ساختمانی با مصرف انرژی، بهبود بخشند.

 

پایداری نگرانی دیگری است. تولید برق باعث ایجاد آلودگی می شود که اعتقاد بر این است که تغییرات اقلیمی را تحریک می کند و سلامت سیاره را کاهش می دهد. ایجاد یک اتاق سرور پایدار یا سبز به معنای تلاش برای انتشار خالص کربن صفر برای قدرتی است که مراکز داده را به حرکت در می آورد. صفر خالص به این معنی است که انرژی از منابع تجدید پذیری که صفر دی اکسید کربن را به جو اضافه می کنند به دست می آید.

 

در برخی موارد، کسب‌وکار می‌تواند با استفاده از انرژی از منابع غیرآلاینده ، مانند نیروگاه‌های خورشیدی یا بادی، به صفر خالص نزدیک شود . در موارد دیگر، توان را می توان از ارائه دهندگان برق خریداری کرد که قادر به جذب یا بازیابی مقدار معادل CO2 منتشر شده در تولید انرژی هستند که انتشار خالص صفر را به همراه دارد. برای دستیابی به صفر خالص، کسب‌وکارها باید از حفظ انرژی، بهره‌وری انرژی – مانند طرح‌های PUE – و منابع انرژی غیرآلاینده تجدیدپذیر استقبال کنند.

 

 

بهترین شیوه های طراحی اتاق سرور

هیچ راه واحدی برای طراحی یک اتاق سرور وجود ندارد و طرح های بی شماری وجود دارد که نیازهای منحصر به فرد هر کسب و کار را برآورده می کند. اما استراتژی های زیر می توانند یک طراحی اتاق سرور با کارایی و پایداری برتر ایجاد کنند :

 

راندمان برق را اندازه گیری کنید. اپراتورهای اتاق سرور نمی توانند آنچه را که اندازه گیری نمی کنند مدیریت کنند، بنابراین از معیارهایی مانند PUE برای نظارت بر کارایی اتاق سرور استفاده کنید. PUE باید یک اندازه گیری مداوم در فواصل زمانی مکرر در طول سال باشد، زیرا فصول و آب و هوا می توانند بر مصرف برق تأثیر بگذارند.

جریان هوا را دوباره بررسی کنید. خنک کننده برای عملکرد ایمن زیرساخت فناوری اطلاعات ضروری است، اما جریان هوا باید مدیریت و بهینه شود. این می تواند شامل محدود کردن اختلاط هوای گرم/هوای سرد، استفاده از طرح های مهار راهروی گرم/راهروی سرد و حتی استفاده از صفحات خالی برای پوشاندن دهانه های قفسه های استفاده نشده باشد، که از جریان هوای خنک به مکان هایی که هیچ دنده ای را خنک نمی کنند، جلوگیری می کند.

دما را بالا ببرید. هر چه اتاق سرور سردتر باشد، انرژی مصرفی و گرانی بیشتری دارد. به جای سردتر نگه داشتن اتاق سرور، تأثیر افزایش واقعی دما را ارزیابی کنید. به عنوان مثال، به جای اجرای راهروی سرد در دمای 68 تا 72 درجه فارنهایت، راهروی سرد را با دمای 78 تا 80 درجه فارنهایت در نظر بگیرید. اکثر تجهیزات IT می توانند دماهای بالا را به این ترتیب تحمل کنند.

خنک کننده جایگزین را امتحان کنید. یک سیستم HVAC ممکن است برای مراکز داده استاندارد باشد، اما راه هایی را برای کاهش یا حذف وابستگی به HVAC معمولی در نظر بگیرید. به عنوان مثال، مراکز داده در آب و هوای سردتر ممکن است استفاده از HVAC را کاهش دهند و هوای بیرون خنک‌تری را که خنک‌کننده رایگان نامیده می‌شود ، به تاسیسات وارد کنند. به طور مشابه، تهویه مطبوع را می توان با چیلرهای خنک شونده با آب – به عنوان مثال، اکونومایزرها – یا سایر فناوری های تبادل حرارتی که انرژی بسیار کمتری مصرف می کنند، تکمیل یا جایگزین کرد.

بهبود توزیع برق بهره وری برق اتاق سرور اغلب به دلیل ناکارآمدی در دستگاه های کنترل و توزیع نیرو، مانند ترانسفورماتورهای تجهیزات، PDU ها و دنده های UPS از بین می رود. از دنده‌های توزیع نیرو با راندمان بالا استفاده کنید و دنده‌ها را به حداقل برسانید – که هر دو منجر به گام‌های کمتر و فرصت‌هایی برای تلفات می‌شوند.

 

چالش های طراحی اتاق سرور

اگرچه هیچ فرمول واحد واحدی برای طراحی و ساخت اتاق سرور وجود ندارد، اما چالش‌های همیشگی متعددی برای طراحان و اپراتورهای اتاق سرور وجود دارد. در زیر چندین ملاحظات و چالش های کلی وجود دارد:

 

مقیاس پذیری. اتاق سرور یک نصب بلندمدت است که می‌تواند برای چندین دهه در خدمت بماند، اما اتاق سرور‌ای که امروزه کار می‌کند ممکن است با اتاق سرور‌ای که یک یا دو دهه بعد از آن کار می‌کند تفاوت قابل‌توجهی داشته باشد. طراحان باید راه‌هایی را برای مدیریت بار کاری و خدمات امروزی در نظر بگیرند، در حالی که این منابع چگونه باید در آینده گسترش یابند. چالش در فراهم کردن فضا برای رشد در فضا، نیرو و سرمایش و در عین حال کاهش هزینه‌های چنین ظرفیتی تا زمانی که به آن نیاز باشد، است.

انعطاف پذیری یک اتاق سرور کمی شبیه به یک طبقه تولید سنگین است: تجهیزات در جای خود قرار می گیرند، اما حرکت و تغییر آن با رشد تقاضاها تقریبا غیرممکن است. ناتوانی در جابجایی دنده و راهروهای تعویض دنده می‌تواند مانع از انطباق کسب‌وکارها و تغییر آن برای برآورده کردن نیازهای تجاری جدید شود. چالش پاسخگویی به نیازهای تغییر بدون زمان توقف یا طراحی مجدد پرهزینه و وقت گیر است.

تاب آوری. یک کسب و کار به اتاق سرور خود متکی است. اگر اتاق سرور کار نکند، کسب و کار کار نمی کند. قطع برق، اختلال در شبکه، فجایع محیطی و حتی هک و سایر اعمال سوء می تواند یک اتاق سرور را از بین ببرد. طراحان با چالش درک رایج ترین تهدیدها و طراحی انعطاف پذیری مناسب برای رویارویی با این تهدیدات روبرو هستند.

تغییر دادن. فناوری های محاسباتی جدید و الزامات جدید همیشه در حال توسعه و معرفی هستند. طراحان اتاق سرور باید در نظر بگیرند که چگونه تغییرات غالباً غیرقابل پیش‌بینی را بدون نیاز به طراحی مجدد زیرساخت فناوری اطلاعات برای تطبیق با هر تغییر، تطبیق داده و ترکیب کنند.

نرم افزار و ابزار مدیریت زیرساخت اتاق سرور

مراکز داده ارگانیسم های پیچیده ای هستند که نیاز به نظارت و مدیریت مستمر در هر دو سطح تسهیلات و زیرساخت فناوری اطلاعات دارند. اپراتورهای اتاق سرور معمولاً از ابزارهای DCIM برای ارائه چشم انداز به عملکرد تسهیلات و زیرساخت استفاده می کنند. مجموعه ای از وظایف مدیریتی رایج مورد نیاز برای راه اندازی یک اتاق سرور شامل موارد زیر است:

 

رصد و نظارت. وظایف رصد شامل نظارت بر قدرت، دما و رطوبت در داخل تأسیسات است. مشاهده در زیرساخت می تواند شامل ظرفیت موجود باشد، به این معنی که کدام سیستم ها مورد استفاده قرار می گیرند و کدام رایگان هستند. سلامت برنامه برای نظارت بر عملکرد صحیح بارهای کاری کلیدی سازمانی؛ و زمان کار یا در دسترس بودن کلی. وظایف مشاهده معمولاً به سیستم‌های هشدار و صدور بلیط برای اولویت‌بندی و رفع مشکلات در صورت شناسایی مرتبط هستند.

آماده سازی و اصلاح. مدیریت اتاق سرور همچنین شامل وظایف آماده‌سازی، مانند فرآیندهای بازیابی فاجعه و پشتیبان‌گیری، و همچنین قابلیت‌های مهاجرت بار کاری برای فعال کردن وظایف به موقع سرویس سیستم است. وظایف اصلاحی شامل سرویس های معمول، به همراه ارتقای دوره ای سیستم و عیب یابی و تعمیر سیستم موقت است.

ظرفیت و توانمندی. مدیریت اتاق سرور نیز در مورد برنامه ریزی برای آینده است. ابزارهای مدیریتی می‌توانند بر ظرفیت فعلی نظارت داشته باشند – به عنوان مثال، منابع استفاده شده در مقابل منابع رایگان – و به اپراتورهای اتاق سرور کمک می‌کنند تا استفاده را پیگیری کنند تا برای ظرفیت بیشتر برنامه‌ریزی کنند. آنها همچنین به پشتیبانی از بهبودهای منظم در قابلیت اتاق سرور، مانند ارتقای سیستم، تجدید فناوری و معرفی فناوری های جدید اتاق سرور کمک می کنند.

مدیریت یک عنصر اساسی در تضمین خدمات تجاری و قراردادهای سطح خدمات (SLA) است. بسیاری از مراکز داده به شکلی از SLA محدود می شوند – یا به بخش ها یا بخش های داخلی یا به شرکای تجاری و مشتریان خارجی. نظارت و مدیریت با DCIM و سایر ابزارها برای تضمین پایبندی به SLA یا شناسایی نقض‌های SLA که می‌توانند به سرعت جدا شده و اصلاح شوند، ضروری است. علاوه بر این، نظارت و مدیریت جامع به اطمینان از تداوم  کسب و کار و بازیابی بلایا کمک می کند، که می تواند برای تعهدات انطباق با مقررات امروزی حیاتی باشد.

استاندارد سازی اتاق سرور استاندارد سازی اتاق سرور استاندارد سازی اتاق سرور استاندارد سازی اتاق سرور استاندارد سازی اتاق سرور استاندارد سازی اتاق سرور استاندارد سازی اتاق سرو راستانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور  استانداردسازی اتاق سرور  استانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور استانداردسازی اتاق سرور