چاه ارت

چاه ارت چاله ای است که بصورت عمقی در زمین حفر کرده تا جایی که به رطوبت نسبی خاک رسیده و در داخل آن از صفحه مسی که توسط سیم مسی به صفحه جوش خورده استفاده کرده و صفحه را بصورت عمودی ( به جهت بیشترین سطح تماس با خاک ) در چاه قرار داده و اطراف صفحه از مواد بنتونیت پوشانده و سیم مسی را به بیرون آن کشیده و به تابلوی تست باکس برده و از آن جا به کلیه دستگاه های الکتریکی متصل می نمائیم.

در ابتدا ما باید یک مدار الکتریکی تولید کنیم که دارای پتانسیل صفر باشد. یا به عبارت دیگر مدار الکتریکی که مقاومت بسیار پایین و کوچکی داشته باشد.

کلمه ارت (Earth) در علم مهندسی یعنی اتصال بدنه دستگاه الکتریکی به زمین می باشد، به عبارت دیگر به منظور حفاظت افراد و دستگاهها، در برابر اضافه ولتاژهای تولید شده در بدنه تجهیزات الکتریکی که باعث صدمه دیدن دستگاه ها و افراد می شود، همچنین ولتاژهای بسیار زیاد و خطرناک ناشی از برخورد صاعقه با ساختمان ها، باید به وسیله تجهیزاتی مستقیما در زمین خنثی شوند. به همین منظور استفاده از سیستم ارت (Earth) لازم و ضروری است.

1 ـ حفاظت و ایمنی جان انسان 2 ـ حفاظت و ایمنی وسایل و تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی 3 ـ فراهم آوردن شرایط ایده‌ال جهت کار 4 ـ جلوگیری از ولتاژ تماس 5 ـ حذف ولتاژ اضافی 6 ـ جلوگیری از ولتاژهای ناخواسته و صاعقه

الف – عمقی

در چاه عمقی به طور معمول یک چاه با عمق زیاد حفاری میشود و سیستم ارتینگ پیاده سازی میشود. البته در این روش باید بتوان در اطراف سایت امکان حفاری چاه با اعماق زیاد را داشته باشیم .

ب – سطحی

در چاه سطحی زمانی که ما نمیتوانیم چاه با اعماق وسیع حفاری کنیم کاربرد دارد و معمولا تا عمق 80 سانتیمتر قابل انجام است.